بدهی های جاری

برای این که بتوان یک بدهی را به عنوان جاری طبقه بندی کرد، احراز دو شرط زیر ضروری است:

1.انتظار رود که طی یک چرخه عملیات و با یک سال از تاریخ ترازنامه، هر کدام که طولانی تر است، تسویه گردد.

2.مدیریت قصد داشته باشد که آن را با استفاده از دارایی های جاری و یا ایجاد بدهی های جاری جدید تسویه نماید.

شرکت حسابداری به تعریف اجزای تشکیل دهنده بدهی های جاری می پردازد

حسابها و اسناد پرداختنی تجاری

این طبقه از بدهی ها زمانی ایجاد می شوند که شرکتی کالاها، ملزومات با خدمات مورد نیاز خود را به شکل نسیه خریداری نماید. حساب های پرداختنی، تنها به پشتوانه اعتبار شرکت ایجاد می شوند، در حالی که اسناد پرداختنی، با پشتوانه اسناد وعده دار کوتاه مدت ایجاد می شوند.

سایر حسابها و اسناد پرداختنی

این عنوان، سر فصلی کلی است که می تواند تمامی بدهی های جاری تجاری را در بر گیرد. بنابراین امکان استفاده نامطلوب و عدم افشای صحیح اطلاعات وجود دارد. بنابراین اصلاح این سر فصل در استاندارد های ایران و تفکیک آن به سرفصل های تفصیلی تر ضروری است

پیش دریافت ها

پیش دریافت ها مبالغی هستند که شرکت بابت ارائه کالاها و خدمات در آینده از مشتری وصول می کند. این مبالغ بیانگر تعهد شرکت برای انتقال منافع أنی است.

ذخیره مالیات

چون مبلغ ماليات بر درآمد، قبل از دریافت برگ قطعی از سازمان امور مالیاتی برآورد می شود و معمولا بین مالیات برآوردی توسط مميز و شرکت تفاوت هایی وجود دارد، برآورد شرکت به عنوان ذخیره گزارش می شود. در صورتی که انتظار رود که این مبلغ ظرف یک سال از تاریخ ترازنامه تسویه گردد، در بخش بدهی های جاری گزارش می شود.

سود سهام پیشنهادی و پرداختنی

سود سهام پیشنهادی مبلغی است که هیات مدیره شرکت برای تقسیم بین سهامداران به مجمع عمومی صاحبان سهام پیشنهاد می کند. این پیشنهاد در صورتی به عنوان بدهی طبقه بندی می شود که تصویب آن توسط مجمع عمومی عادی محتمل باشد، در غیر این صورت، سود سهام پیشنهادی در همان سر فصل حقوق صاحبان سهام نشان داده می شود. در صورت تصویب مجمع عمومی، سود سهام پیشنهادی قابلیت پرداخت خواهد داشت و باید تحت عنوان سود سهام پرداختنی در حسابها گزارش شود.

بر اساس قانون تجارت، سود سهام حداکثر باید ظرف مدت هشت ماه از تاریخ مجمع عمومی به سهامداران پرداخت شود، و به همین دلیل باید جزء بدهی های جاری طبقه بندی شود.

تسهیلات دریافتی

این طبقه از بدهی های جاری، تسهیلات مالی کوتاه مدت و حصه جاری بدهی های بلند مدت را در بر می گیرد.

این تسهیلات باید طی یک سال از تاریخ ترازنامه، با طی یک چرخه عملیات، هر کدام که طولانی تر است تسویه شوند.

بیشتر بخوانید:

             اصول و مفروضات حسابداری

بدهی های غیر جاری

تسویه این تعهدات بعد از یک سال از تاریخ ترازنامه با یک چرخه عملیات، هر کدام که طولانی تر است، صورت می گیرد. اوراق مشارکت، وام های بلند مدت، ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان، تعهدات اجاره ای برمایه ای، و تعهدات مربوط به کمک های بلاعوض دولت نمونه هایی از بدهی های بلند مدت هستند.

تسهیلات مالی دریافتی بلندمدت

تسهیلات مالی بلند مدت، تاثیر زیادی بر جریان های نقدی آتی دارد، به همین دلیل، افشای سررسید، شرایط و زمان بندی باز پرداخت، و محدودیت های مربوط به دریافت آنها در یادداشتهای توضیحی می تواند کاربران را در جهت اتخاذ تصمیمات صحیح باری نماید

ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان

بر اساس قانون کار، پس از خاتمه قرار داد. کارفرما مکلف است به کارگری که طبق قرارداد، یک سال با بیشتر به کار اشتغال داشته است، برای هر سال سابقه، اعم از متوالی با متناوب، بر اساس آخرین حقوق مبلغی معادل یک ماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار پرداخت نماید

با توجه به این قانون، با گذشت هر سال خدمت کارکنان، برای هر واحد تجاری تعهدی ایجاد می شود که باید برای آن ذخیره گرفت. در صورتی که بخشی از این تعهد مربوط به کارکنانی باشد که ظرف سال مالی آنی بازنشسته می شوند، باید مقدار مربوط به آنها در بخش بدهی های جاری گزارش شود.

بدهی های احتمالی

بدهی هایی احتمالی هستند که در نتیجه یک پیشامد احتمالی به وجود می آیند. پیشامد احتمالی به وضعیتی اطلاق میشود که در تاریخ ترازنامه وجود داشته است و نتیجه آن تنها در صورت وقوع با عدم وقوع یک با چند رویداد نامشخص آني تعبين خواهد شد، اهمیت و افشای یک زبان احتمالی زمانی الزامی است که زیان احتمالی محتمل و مبلغ آن نیز به طور معقول قابل برآورد باشد. در صورتی که فقط زبان احتمالی به طور معقولانه ای محتمل باشد، تنها افشای آن الزامی است. در مواردی به جز موارد ارائه شده، نه ثبت لازم است و نه افشا به هر یک از حالت های فوق الذکر به ترتیب، محتمل، ممکن و بعید می گویند

فرض کنید، شکایتی ۲۰۰ میلیون ریالی بر علیه شرکت شما در دادگاه مطرح است، محکومیت شما محتمل می باشد، ولی مبلغ آن دقیقا مشخص نیست، روند دادرسی نیز تا سال آینده به طول می انجامد. زمان تهیه صورت های مالی فرا می رسد. بنابر این احتمالات پیش رو را از وکیل خود جویا می شوید، وکیل شما به اطلاع می رساند که محکومیت شما در ازای مبلغ ۵۰ میلیون ریال آن محتمل، در مورد ۱۰۰ میلیون بعدی ممکن ولی در مورد ۵۰ میلیون دیگر بعید به نظر می رسد. بنابراین شما باید ۵۰ میلیون محتمل را در متن صورتهای مالی و به عنوان بدهی احتمالی و ۱۰۰ میلیون ممکن را در یادداشت های توضیحی گزارش نمایید. ضمن این که نیازی به گزارش ۵۰ میلیون دیگر نمی باشد.

نوشته شده توسط شرکت حسابداری آینده سازان فراز کام

جست و جوی مرتبط: حسابداری   موسسه حسابداری   خدمات حسابداری در تهران